ΟΜΙΛΙΑ ΜΑΞΙΜΟΥ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ Ν/Σ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η μοίρα κάθε χώρας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την παιδεία των πολιτών της. Τις τελευταίες δεκαετίες  αυτά που γίνανε από πλευράς της πολιτείας για την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος και της λειτουργίας του εν γένει, δεν ήταν αρκετά.

Κάθε προσπάθεια προσέκρουε σε χρόνιες αγκυλώσεις και ιδεοληψίες, με άλλα λόγια στην προάσπιση των κεκτημένων που αποτελούσε την κυρίαρχη προτεραιότητα όλων όσοι κινούνταν στο πεδίο του φθηνού λαϊκισμού.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εμπράκτως απέδειξε τη συνέπεια της στην υλοποίηση του κυβερνητικού της προγράμματος στον τομέα της παιδείας. Προχώρησε στην ψήφιση ενός νόμου πλαισίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση προεκτείνοντάς τον και με νόμο για τις μεταπτυχιακές σπουδές. Υλοποιώντας, δηλαδή, κάτι που αποτελεί αυτονόητη αρχή για τη δομή λειτουργίας των πανεπιστημίων όλου του πολιτισμένου κόσμου.

Προχώρησε επίσης στη λειτουργία του Διεθνούς πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ επιχειρεί να θωρακίσει θεσμικά το πλαίσιο λειτουργίας των κέντρων ελευθέρων σπουδών. Με την καθιέρωση του 10 ως βάση εισαγωγής στα πανεπιστήμια απέτρεψε τον ευτελισμό στον οποίο μαθηματικώς οδηγούνταν οι εισαγωγικές εξετάσεις.

Το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου για την παιδεία κινείται ακριβώς στην ίδια φιλοσοφία. Επιχειρεί να δώσει αφενός τέλος σε χρονίζοντα προβλήματα της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών και αφετέρου να κοιτάξει κατάματα τη νέα πραγματικότητα που διανοίγεται, δίνοντας απαντήσεις στα προβλήματα τη συνοδεύουν.

Πιο συγκεκριμένα, λαμβάνεται μέριμνα για την κατοχύρωση ή τη συγκεκριμενοποίηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων ορισμένων τμημάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που ως τώρα λειτουργούσαν σε θολό καθεστώς αναφορικά με τα επιστημονικά ή τα επαγγελματικά δικαιώματά τους.

Παράλληλα, στο πλαίσιο του πνεύματος της συνθήκης της Μπολόνια, όπου υπάρχουν εξειδικευμένες ανάγκες  στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση που δεν καλύπτονται από το περιεχόμενο σπουδών τμημάτων της ημεδαπής, μπορεί να ορίζεται ως προσόν διορισμού ισότιμο πτυχίο ιδρύματος της αλλοδαπής. Η επιστημονική άλλωστε κινητικότητα και ευελιξία αποτελεί εκπαιδευτικό ζητούμενο της νέας εποχής.

Με το παρόν σχέδιο νόμου δίδεται τέλος στην ομηρία των αναπληρωτών και των ωρομισθίων καθηγητών, οι οποίοι παρά τη διδακτική τους εμπειρία και την επιστημονική τους επάρκεια, που έχει σε πολλές περιπτώσεις επιβεβαιωθεί και σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, δεν είχαν δει ως σήμερα να λαμβάνεται κάποια μέριμνα γι’ αυτούς.

Η δρομολόγηση του διορισμού τους θα δώσει σάρκα και οστά στις ελπίδες και τις προσδοκίες τους. Είναι μια πράξη κοινωνικής δικαιοσύνης, που επιβεβαιώνει την διάσταση της ανθρωποκεντρικής πολιτικής του υπουργείου Παιδείας.  Λυπούμαι γιατί μερίδα της αντιπολίτευσης επανέλαβε τους γνωστούς αφορισμούς για βόλεμα δήθεν «δικών μας παιδιών». Με τέτοιες αντιλήψεις απαξιώνονται θεσμοί όπως το ΑΣΕΠ.

Με ειδική διάταξη στο νομοσχέδιο γίνεται προσπάθεια να καλυφθούν τα κενά εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, κενά που έχουν δημιουργήσει και στρεβλώσεις –λόγω υψηλής ζήτησης των αντίστοιχων σχολών- στις πανελλήνιες εξετάσεις.

Υπάρχει πρόβλεψη ώστε να αντιμετωπιστεί το θέμα των κενών που δημιουργούνται κάθε χρόνο εξαιτίας της αιφνίδιας παραίτησης εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και της  δευτεροβάθμιας  εκπαίδευσης.

Η πρόβλεψη αυτή επεκτείνεται και για τους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς του εξωτερικού, με στόχο να αποφευχθούν δυσλειτουργίες στα σχολεία και η σχολική χρονιά να ξεκινήσει ομαλά, χωρίς τα συνήθη προβλήματα μεταξύ των οποίων και οι χιλιάδες χαμένες σχολικές ώρες.

Το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου προχωρεί και πιο πέρα. Θέτει το θέμα της καταλληλότητας των εγκαταστάσεων των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων που σε πολλές περιπτώσεις δεν πληρούν τις εκπαιδευτικές προδιαγραφές.

Προβλέπει ως προς αυτό ακόμη και τη διακοπή λειτουργίας τους, προσφέροντας όμως τη δυνατότητα τριετούς μεταβατικής περιόδου, καθότι δεν μπορεί να φανεί ανάλγητο με ένα θέμα τόσο ευαίσθητο, την εξασφάλιση δηλαδή της ομαλής εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Ιδιαίτερη αναφορά θα ήθελα να κάνω και στον υποχρεωτικό χαρακτήρα που λαμβάνει πλέον η φοίτηση στα Νηπιαγωγεία, με την παράλληλη δημιουργία βιβλιαρίου υγείας του μαθητή.

Κύριε υπουργέ, ως πατέρας  νηπίων θα σας έλεγα ότι ευχής έργον θα είναι η καθιέρωση διετούς νηπιακής εκπαίδευσης στο μέλλον, κάτι που  οι συνθήκες της εποχής επιβάλλουν.

Δεν πρέπει να παραλείψουμε να μνημονεύσουμε τα άρθρα του νόμου που αναφέρονται στη δια βίου μάθηση, ένα κομβικό ζήτημα που προωθεί την κοινωνική συνοχή.

Η Ελλάδα είναι μία χώρα που στις μεγαλύτερες ηλικίες έχει μορφωτικό έλλειμμα. Μόλις στις τελευταίες δεκαετίες έχει αμβλύνει το χάσμα με τη Δυτική Ευρώπη. Αν μάλιστα ληφθεί υπόψη πως η αγορά εργασίας απαιτεί συνεχώς αυξανόμενες και διαφοροποιημένες δεξιότητες, τότε γίνεται περαιτέρω κατανοητή η αποδιδόμενη έμφαση στη δια βίου μάθηση και στη συνεχή επιμόρφωση. 

Και το υπουργείο Παιδείας ανταποκρινόμενο στην πρόκληση της εποχής λαμβάνει μέριμνα για εκπαιδευτές και εκπαιδευομένους, προωθώντας παράλληλα μέτρα που διευκολύνουν, προωθούν και ενισχύουν τις διαδικασίες εκπαίδευσης και επιμόρφωσης.

Τέλος, ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στη ρύθμιση που αφορά στις σχολικές μονάδες που λειτουργούν στα Ειδικά Καταστήματα Κράτησης Νέων, με την οποία εξασφαλίζεται η δυνατότητα μόρφωσης όλων των κρατουμένων, αλλοδαπών και ημεδαπών.  

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απέδειξε ότι στα εκπαιδευτικά θέματα αφουγκράζεται το καινούργιο και δεν θεωρεί τα χρονικά περιθώρια άπειρα και την επιβολή λύσεων αυτοματοποιημένη.

Δεν αρκείται με άλλα λόγια σε διαπιστώσεις και περιγραφή των χρόνιων παθογενειών. Στέκεται απέναντι σε όλους όσοι μάχονται, με την επιτηδευμένη ανοχή κάποιων, το αυτονόητο, αναμένοντας ουτοπικές λύσεις. Στέκεται απέναντι σ’ αυτούς που επιθυμούν να μην αλλάξει τίποτα και κινδυνολογούν απλώς για να διασφαλίσουν την απολαβή καταχρηστικών δικαιωμάτων.

Η εκπαιδευτική πολιτική της νέας διακυβέρνησης  έχει αποδείξει ότι κινείται από το 2004 με γνώμονα μία μεταρρυθμιστική συνέπεια, που στόχο έχει να βάλει τις βάσεις για μια παιδεία ανταποκρινόμενη στις σύγχρονες εκπαιδευτικές απαιτήσεις. Απαιτήσεις που αποτελούν αναγκαία προϋπόθεση για να στηρίξουν το κοινωνικό οικοδόμημα.

Η επένδυση στην παιδεία είναι επένδυση σε ένα καλύτερο αύριο και χρέος μας είναι να μην το στερήσουμε από τα παιδιά μας, αλλά να εργαστούμε γι’ αυτό με επιμονή και συνέπεια.