Ολόκληρη η ομιλία του βουλευτή Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας
κ. Μάξιμου Χαρακόπουλου
κατά τη συζήτηση στη βουλή των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Ο ελληνικός λαός στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου έκανε μια επιλογή. Έδωσε εντολή διακυβέρνησης σε πολιτικές δυνάμεις, και πρωτίστως τον ΣΥΡΙΖΑ, που υποσχέθηκαν μια διαφορετική αντιμετώπιση του τεράστιου οικονομικού προβλήματος της χώρας.

Η προηγούμενη κυβέρνηση, σε αντίξοες συνθήκες, επεδίωξε να θέσει τις βάσεις για την έξοδο από την κρίση, το τέλος του μνημονίου και της επιτροπείας. Στα δυόμιση αυτά χρόνια, παρά τα λάθη και τα στραβοπατήματα, έγιναν βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Η απόσταση που διανύθηκε από το 2012 έως σήμερα είναι αξιοσημείωτη. Και για τούτο είναι άδικο να γίνεται λόγος από τον πρωθυπουργό για «καμένα σπαρτά» κατά τη γνωστή ρήση της εκάστοτε νέας κυβέρνησης που λέει ότι παραλαμβάνει «καμένη γη».

Προεκλογικά, όπως είχαμε καθήκον, προειδοποιήσαμε, για το ρίσκο που ενέχει μια κατά μέτωπο αντιπαράθεση με τους δανειστές. Μιλήσαμε για την αδήριτη ανάγκη να συνεχιστεί αδιατάρακτα η συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Να μην τεθούν εν αμφιβόλω οι κατακτήσεις και οι θυσίες του ελληνικού λαού.

Τελικά, όμως, δεν πείσαμε. Οι πολίτες, προφανώς, κουρασμένοι από την παρατεταμένη πολιτική λιτότητας, απογοητευμένοι από την καθυστέρηση μιας χειροπιαστής αλλαγής, αγανακτισμένοι ίσως από την άδικη ενίοτε φορολογία, αποφάσισαν, παρά τους κινδύνους, να δοκιμάσουν έναν άλλο δρόμο.

Πλέον, έχουμε μια νέα πραγματικότητα. Από την πρώτη στιγμή κατέστη σαφές ότι οι δυσκολίες να πείσει η νέα κυβέρνηση εταίρους και αγορές θα είναι μεγάλες. Πολλώ δε μάλλον, που οι προεκλογικές της εξαγγελίες προδιέθεταν στην επιστροφή σε πρακτικές της προ κρίσης εποχής.

Ευτυχώς, μετατοπίσεις προς μια ρεαλιστικότερη οπτική έχουν ήδη καταγραφεί. Και η διαπίστωσή μου αυτή, πιστέψτε με, δεν έχει καμία χαιρεκακία ή μομφή. Θεωρώ ότι είναι μέγιστο πολιτικό λάθος αυτές τις κρίσιμες για τη χώρα ώρες να επιδεικνύουμε μικροκομματικά απωθημένα ή μυωπικές πρακτικές. Αυτός ο τόπος, δυστυχώς, έχει δεινοπαθήσει από τις άγονες κομματικές αντιπαραθέσεις. Έχει πληρώσει ακριβά τις στείρες αντιπολιτευτικές συγκρούσεις. Νομίζω ότι ήλθε η στιγμή να τραβήξουμε μια γραμμή με το παρελθόν. Αυτό που προέχει είναι η σωτηρία της χώρας. Μια είναι επομένως η ορθή στάση. Αυτή της αντικειμενικής κριτικής.

Γι’ αυτό και διατυπώνουμε την αγωνία μας για την πορεία των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους μας. Διότι τα μηνύματα ρήξης που υπονόησε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του μπορούν να βάλουν σε μεγάλες περιπέτειες.

Η άσκηση υπερήφανης πολιτικής δεν είναι ζήτημα εύκολης ρητορικής, αλλά επίπονης προσπάθειας που βασίζεται στο ρεαλισμό. Είναι, λοιπόν, ενθαρρυντικό ότι ο πρωθυπουργός αναγνώρισε πως τα πλεονάσματα ή έστω ο ισοσκελισμένος προϋπολογισμός συνιστούν παράγοντα ενίσχυσης της εθνικής κυριαρχίας.

Η πραγματικότητα κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι αν δεν γίνουν ριζικές μεταρρυθμίσεις η χώρα δεν θα πάει μπροστά. Θα παραμείνει εσαεί ο μεγάλος ασθενής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιστροφή στην εποχή των δανεικών, των άκριτων παροχών δεν υπάρχει. Και όσο κύριοι υπουργοί έρχεστε σε τριβή με την καθημερινή σκληρή πραγματικότητα θα το ανακαλύπτετε και εσείς.

Όπως ο πρωθυπουργός ανακάλυψε την ανάγκη να πληρώνονται οι υποχρεώσεις των πολιτών προς το δημόσιο. Και ήδη εγκαταλείποντας το κίνημα «Δεν πληρώνω» προσχωρήσατε στο «Όλοι στο Ταμείο».

Πέρα, όμως, από τρόικες ή όποιον άλλο εποπτικό μηχανισμό που προτείνει το ένα ή το άλλο, η αλήθεια είναι ότι χρειαζόμαστε ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο. Χρειαζόμαστε στροφή στην πραγματική παραγωγή. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα της επόμενης δεκαετίας.

Μου προκάλεσε, λοιπόν, ιδιαίτερο προβληματισμό το γεγονός ότι στις προγραμματικές δηλώσεις δεν ακούστηκε τίποτε από τον πρωθυπουργό για την πρωτογενή παραγωγή. Ελπίζω να μην είναι ενδεικτικό της χαμηλής ιεράρχησης που επιφυλάσσετε στον αγροτικό κόσμο, ο οποίος σας ανέδειξε πρώτους στις πρόσφατες εκλογές. Χωρίς, όμως, την ενίσχυση της γεωργίας και της κτηνοτροφίας σοβαρή ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει. Μόνον ανάπτυξη-φούσκα.

Και αυτή είδαμε τι τέλος είχε.

Και εδώ επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε ένα ζήτημα που προκάλεσε αναστάτωση πριν από ένα χρόνο και αποτέλεσε και την αιτία της παραιτήσεώς μου από τη θέση του αναπληρωτή υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης. Μιλώ για τη διάρκεια ζωής του γάλακτος. Ένα μέτρο, που προτάθηκε από την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ –που παρουσιάστηκε στην Ελλάδα ως οι πλάκες του Μωυσέως- υποτίθεται για να μειώσει την τιμή για τον καταναλωτή.

Εντέλει, η τιμή στο ράφι δεν μειώθηκε, μάλλον αυξήθηκε, ενώ ο παραγωγός υπέστη ζημία από την εφαρμογή του μέτρου. Ήλθε λοιπόν η ώρα, όπως προβλέπεται, το μέτρο να επανεξεταστεί και να προχωρήσει η ακύρωσή του. Άλλωστε, για την κατάργησή του είχατε δεσμευτεί κατά την ψήφισή του. Ελπίζω να μην το λησμονήσατε.

Και βεβαίως χαιρετίζω τις εξαγγελίες για πάταξη φαινομένων διαπλοκής και διαφθοράς, εξάλειψη των κάθε είδους καρτέλ, αλλά και ενίσχυση της διαφάνειας.

Ελπίζω να μη μείνουν λόγια του αέρα.
Όπως, επίσης, συμμερίζομαι την πρόθεση να αποδοθούν ευθύνες σε όσους

αποδεδειγμένα συνετέλεσαν ώστε η χώρα να βρεθεί σε αυτή τη θέση. Αρκεί, όμως, αυτές οι διαδικασίες από πλευράς κυβέρνησης να μην αποτελέσουν «θέαμα» για το λαό, ελλείψει «άρτου».

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Ελπίζω η κυβέρνηση να ξεπεράσει προεκλογικές εμμονές και να προσγειωθεί γρήγορα στην πραγματικότητα. Το μέλλον της Ελλάδας δεν είναι μπορεί να είναι η απομόνωση και ο βαλκανικός επαρχιωτισμός. Η παραμονή μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη. Προς αυτή την κατεύθυνση ο καθένας μας, από τη θέση που τον έταξε ο ελληνικός λαός, οφείλει να δώσει όλες του τις δυνάμεις ώστε να τα καταφέρουμε!»