Αθήνα, 16 Φεβρουαρίου 2018

Παρέμβαση
του αναπληρωτή τομεάρχη Εσωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτή Λαρίσης,
κ. Μάξιμου χαρακόπουλου
στη συζήτηση της Επιτροπής Ευρωπαικών Υποθέσεων της Βουλής με τον Υπουργό Ευρωπαικών Υποθέσεων της Ρουμανίας κ. Victor Negrescu

«Κύριε υπουργέ,
Εκ μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης, της κεντροδεξιάς παράταξης της Νέας Δημοκρατίας σας καλωσορίζω στην ελληνική βουλή και εύχομαι να έχετε καλή διαμονή στην Αθήνα. Τις χώρες μας και τους λαούς μας μάς συνδέουν στενοί ιστορικοί, πολιτισμικοί και θρησκευτικοί δεσμοί φιλίας.

Στα φιλόξενα ρουμανικά εδάφη ήκμασε άλλοτε μια σημαντική ελληνική παροικία -και χαίρομαι που σας άκουσα λέτε ότι ως μειονότητα εκπροσωπείται στο κοινοβούλιό σας-, η οποία αργότερα είχε σημαντική προσφορά στην ανάπτυξη της Ελλάδας. Είμαστε βέβαιοι ότι αυτή η πλούσια κληρονομιά των σχέσεών μας θα συνεχιστεί και στην νέα εποχή, στην οικοδόμηση των Βαλκανίων αλλά και της Ευρώπης της ειρήνης και της συνεργασίας, προς όφελος όλων των ευρωπαϊκών λαών.

Ο στόχος αυτός τίθεται εκ νέου ιδιαίτερα επιτακτικά, καθώς οι πληγές του ακραίου εθνικισμού, του αλυτρωτισμού και του αναθεωρητισμού εμφανίζονται ξανά στο προσκήνιο απειλώντας το κοινό μας μέλλον. Είναι, λοιπόν, επιτακτική η ανάγκη να επιταχύνουμε τις διαδικασίες ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στις ευρωπαϊκές δομές, βάσει των συμφωνηθέντων. Μόνον έτσι, θα είμαστε σίγουροι ότι έχουμε εισέλθει σε ήρεμα νερά αφήνοντας δια παντός πίσω μας ένα κακό παρελθόν, που τα παιδιά μας θα το μαθαίνουν μόνον από τα σχολικά βιβλία.

Η επιτυχία του στόχου αυτού, ωστόσο, προϋποθέτει ότι η στρατηγική για τα Δυτικά Βαλκάνια θα πρέπει να κινηθεί επάνω σε στέρεες ράγες, οι οποίες δεν θα αποκλίνουν από τις βασικές ευρωπαϊκές αρχές, ότι δεν θα γίνουν παρεκκλίσεις, ότι θα κάνουμε τα στραβά μάτια ή θα αφήσουμε για αργότερα κάποιες σημαντικές ελλείψεις που παρουσιάζουν τα υπό ένταξη κράτη.

Κάτι τέτοιο, μπορεί να εντάσσεται σε έναν ευρύτερο γεωπολιτικό σχεδιασμό, στην ουσία, όμως, υπονομεύει το ευρωπαϊκό μέλλον, και συσσωρεύει εκρηκτικό υλικό, που ας μην έχουμε καμία αμφιβολία θα εκραγεί κάποια στιγμή, και θα είναι προς ζημία όλων, και πρωτίστως του ίδιου του ευρωπαϊκού οράματος.

Αναφέρομαι για παράδειγμα στην περίπτωση της Αλβανίας, μιας χώρας γειτονικής της Ελλάδας, με την οποία διατηρούμε στενές οικονομικές σχέσεις. Παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει σχεδόν 30 χρόνια από την πτώση του κομουνιστικού καθεστώτος, η χώρα αυτή ταλανίζεται από τεράστια διαφθορά, και βαριές σκιές για τις σχέσεις μεταξύ του πολιτικού της συστήματος και του οργανωμένου εγκλήματος, ιδιαίτερα, στο τομέα της παραγωγής και διακίνησης ναρκωτικών. Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο θα πρέπει να αντιμετωπισθεί.

Αλλά και ο τρόπος λειτουργίας του πολιτικού συστήματος, όπως καταγράφηκε και στις πρόσφατες εκλογές, είδαμε ότι νοσεί επικίνδυνα. Τα φαινόμενα νοθείας, άσκησης πολιτικής βίας, σύμφωνα με τους Διεθνείς παρατηρητές, επιβάλουν την άμεση πολιτική μεταρρύθμιση.

Ένα ακόμη μείζον ζήτημα, το οποίο αφορά άμεσα και την Ελλάδα, είναι αυτό της αντιμετώπισης των μειονοτήτων. Στην Αλβανία, ιδίως στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου, ζει ακόμη μια μεγάλη ελληνική μειονότητα η οποία υφίσταται σοβαρές διακρίσεις από το επίσημο αλβανικό κράτος.

Κατ’ αρχάς, και με τον νέο νόμο για τις μειονότητες, συνεχίζεται η απαράδεκτη τακτική του καθεστώτος Χότζα, που απαγορεύει στην ουσία το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού στα μέλη της ελληνικής μειονότητας, και τα περιορίζει εντός μειονοτικών ζωνών, που όταν χαράχθηκαν άφησαν εκτός ολόκληρες περιοχές με συμπαγή ελληνική παρουσία από χιλιάδων ετών. Αυτό σημαίνει ότι όπου αλλού, ένας Έλληνας δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι είναι Έλληνας.

Κάτι τέτοιο βεβαίως δεν συνάδει σε καμιά περίπτωση με ένα ευρωπαϊκό κράτος δικαίου. Ούτε συνάδουν οι εκτεταμένες κατεδαφίσει ακινήτων μελών της ελληνικής μειονότητας στην Χειμάρρα, με αυθαίρετες αποφάσεις, ακόμη και ενάντια στον αλβανικό νόμο, με προφανή στόχο τον εκτοπισμό των Ελλήνων μειονοτικών.

Τέλος, είναι άκρως ανησυχητικό το γεγονός ότι εκ μέρους των Τιράνων υιοθετείται μια ακραία ρητορική, που εδράζεται στον αναθεωρητισμό και στον επιθετικό εθνικισμό, σε ανιστόρητες διεκδικήσεις και στην έλλειψη σεβασμού του διεθνούς δικαίου.

Αυτά μάλιστα, σε συνδυασμό με μια εκλεκτική συγγένεια που αναπτύσσεται με την Τουρκία, που επίσης προβάλει έναν εμπρηστικό λόγο στα Βαλκάνια, μας κάνουν να ανησυχούμε. Η Αλβανία πρέπει να αντιληφθεί ότι ο δρόμος προς την Ευρώπη σημαίνει εφαρμογή και των ευρωπαϊκών δεδομένων. Άνευ αυτών ο δρόμος είναι κλειστός.

Όσον αφορά την περίπτωση των Σκοπίων, θα επαναλάμβανα ακριβώς το ίδιο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χώρα αυτή βρίσκεται σε ιδιαίτερα ευαίσθητη κατάσταση, λόγω των εσωτερικών της καταστάσεων. Η Ελλάδα υποστηρίζει αναμφίβολα την ακεραιότητά της, την στενή συνεργασία μαζί της, που άλλωστε έχει αποδειχθεί, ιδιαιτέρως στον οικονομικό τομέα.

Ωστόσο, θα πρέπει επιτέλους να εγκαταλείψουν τις εμμονές τους στην παραχάραξη της ιστορίας και τον σφετερισμό της ιστορικής μας κληρονομιάς. Οι Μακεδόνες από αρχαιοτάτων χρόνων ήταν Έλληνες. Δεν θα δεχθούμε ποτέ την κατασκευή δήθεν μακεδονικού έθνους, διότι είναι σαν να απεμπολούμε την ίδια μας την ταυτότητα. Πολλώ δε μάλλον, που αν συμβεί, αυτό θα ανοίξει αναμφίβολα τον ασκό του Αιόλου, θα ενδυναμώσει τον ανιστόρητο και επικίνδυνο εθνικισμό στην γείτονα χώρα, ιδιαίτερα με τη συνδρομή εξωτερικών παραγόντων, όπως η Τουρκία, που επενδύει σε μια τέτοια εξέλιξη.

Ναι, ο δρόμος της Ευρώπης για τα Σκόπια είναι ανοιχτός, και η Ελλάδα θα συνδράμει προς αυτό, εφόσον ισχύουν όλες οι προϋποθέσεις που τίθενται για όλα τα υποψήφια κράτη, αλλά πρώτα θα πρέπει να λυθεί το πρόβλημα του ονόματος, που θα είναι erga omnes, με αλλαγή στο σύνταγμα της χώρας.

Κύριε Υπουργέ,
Τα βαλκάνια, από πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης, όπως θεωρούνταν κάποτε, μπορεί και πρέπει να μεταμορφωθούν σε πεδίο συγκόλλησης της Ευρώπης. Μιας Ευρώπης που θα αφήσει πίσω τις νέες ψυχροπολεμικές αντιπαλότητες και θα κοιτάξει ενωμένη το μέλλον με αποφασιστικότητα. Οι δύο χώρες μας οφείλουν να πρωταγωνιστήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση.

Και πάλι καλώς ορίσατε!».