Αθήνα, 26 Ιανουαρίου 2023

Ομιλία Μάξιμου Χαρακόπουλου στη Βουλή
κατά τη συζήτηση επί της προτάσεως δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης,

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Είναι φανερό ότι εισήλθαμε ήδη στην προεκλογική περίοδο. Αυτό δικαιολογεί εν μέρει μια αύξηση στον τόνο της πολιτικής αντιπαράθεσης.
Αλλά σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί την τοξικότητα του πολιτικού λόγου που διατυπώνει η αξιωματική αντιπολίτευση.
Μια σύγκρουση εκτός ορίων και αξιών είναι το τελευταίο που χρειάζονται οι Έλληνες σήμερα, αλλά και η χώρα που είναι αντιμέτωπη με σοβαρές και επικίνδυνες απειλές.
Η σημερινή συζήτηση, ωστόσο, αν και η πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ είναι εντελώς διαφορετική, νομίζω ότι είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία σύγκρισης μεταξύ του έργου της παρούσας κυβέρνησης και των πεπραγμένων της αξιωματικής αντιπολίτευσης όταν είχε την εξουσία. Για να συγκρίνουν οι πολίτες και να κρίνουν.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τις δύο διακυβερνήσεις τις χωρίζει χάος. Από την μια, ο ερασιτεχνισμός, ο καιροσκοπισμός και η ιδεοληψία. Από την άλλη ο σχεδιασμός, η σοβαρότητα, ο ρεαλισμός, η αποτελεσματικότητα.
Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι όταν σε όλη την Ευρώπη φυσούσε ο άνεμος της ανάπτυξης, εμείς είχαμε καθηλωθεί, λόγω των λανθασμένων επιλογών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Αντιστρόφως, με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, και ενώ το ένα μετά το άλλο τα τσουνάμι από εξωγενείς αιτίες κτυπούσαν την χώρα, η οικονομία μας όχι μόνον στάθηκε όρθια, αλλά αναπτύσσεται με εντυπωσιακούς ρυθμούς. Το 2021 με 8%, και το δύσκολο 2022, ένα έτος πολέμου, ίσως να ξεπεράσουμε κατά πολύ και το 5%.
Επιπλέον, αναμένουμε το δημόσιο χρέος να πέσει κάτω και από το 160%, ενώ η ανεργία έπεσε κάτω από το 11,5%. Κι αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο, για μια χώρα που επί μια δεκαετία έχανε συνεχώς νέους από το brain drain.
Το συγκεκριμένο αποτέλεσμα ήλθε με συστηματική εργασία. Με προσεγμένες επιλογές. Με νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης που ψηφίστηκαν από το κοινοβούλιο, φέρνοντας τα πάνω κάτω σε πολλούς τομείς.
Όπως στην ψηφιοποίηση του δημόσιου τομέα, που καταγάγει καθημερινές νίκες εναντίον της γραφειοκρατικής γάγγραινας. Ή στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων, καθώς είδαμε να δραστηριοποιούνται στη χώρα μας παγκόσμιοι κολοσσοί, όπως η Microsoft, η Amazon, η Volkswagen και άλλες.
Αλλά και οι εξαγωγές μας έφτασαν στο υψηλότερο επίπεδο από ποτέ. Και επαναλαμβάνω, όλα αυτά στο πιο αντίξοο περιβάλλον που θα μπορούσε να μας τύχει.
Ένα περιβάλλον, που έκανε πολλούς να αναρωτιούνται, ποια άραγε θα ήταν η τύχη της χώρας αν στην εξουσία βρισκόταν ο ΣΥΡΙΖΑ; Ποια θα ήταν η τύχη των επιχειρήσεων, των εργαζομένων, όλων αυτών που έπληξαν αυτές οι εξωγενείς κρίσεις αυτά τα χρόνια;
Αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ, που ως κυβέρνηση είχε εφαρμόσει 17 περικοπές συντάξεων -κυρίως με τον νόμο Κατρούγκαλου- και τώρα ο κ. Τσίπρας στα καφενεία της Καλλιθέας τάζει λαγούς με πετραχήλια στους συνταξιούχους. Ελπίζοντας να έχουν λησμονήσει ποιος τους έκοψε τις συντάξεις.
Αλλά είναι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αυτή που κάνει πράξη την αύξηση των συντάξεων μετά από 12 χρόνια. Όπως αύξησε τον κατώτερο μισθό και εξήγγειλε και νέα γενναιότερη αύξηση τον Απρίλιο.
Αυτά σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που μοίραζε υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με σταθερά βήματα αυξάνει συντάξεις και κατώτατο μισθό χωρίς λαϊκισμούς και χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τη δημοσιονομική σταθερότητα.
Με την αναπτυξιακή πολιτική που ακολουθεί μπόρεσε να μειώσει φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, που στα χρόνια της διακυβέρνησής του επέβαλε δυσβάσταχτους φόρους.
Και θα μπορέσει να κάνει ακόμη περισσότερα παίρνοντας νέα εντολή από τον ελληνικό λαό για αυτοδύναμη διακυβέρνηση στις επερχόμενες εκλογές.
Διατηρώντας αυτό που χρειάζεται πάνω από όλα η χώρα αυτή τη στιγμή, τη σταθερότητα. Απέναντι στις πολλαπλές και σοβαρές εξωτερικές απειλές. Τις οποίες, δυστυχώς, στον ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται.
Όπως προκύπτει από την πρωτοφανή του άρνηση να υπερψηφίσει τις συμβάσεις για κομβικά εξοπλιστικά προγράμματα, την προμήθεια των γαλλικών RAFALE, που και στην Τουρκία παραδέχονται ότι αλλάζουν την ισορροπία ισχύος στο Αιγαίο υπέρ μας.
Αλλά και όπως προκύπτει από την ακατανόητη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην περίπτωση της υποτιθέμενης νεκρής μικρής Μαρίας στον Έβρο.
Ένα κακοστημένο θέατρο, που αποκαλύφθηκε πανηγυρικά. Ενταγμένο στην εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού από την Άγκυρα.
Κι όμως, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν στο αρχικό παραμύθι. Εγκλωβισμένοι από τις ιδεοληψίες τους και την εμπάθειά τους προς την κυβέρνηση φθάνουν στο σημείο να υποστηρίζουν ότι η προστασία των συνόρων μας, με τον φράχτη στον Έβρο, παραβιάζει -άκουσον άκουσον- τη διεθνή νομιμότητα.
Δυστυχώς, η αξιωματική αντιπολίτευση με τη στάση της δείχνει ότι δεν ξεπέρασε τις παιδικές ασθένειες του ιδεολογικού της χώρου.
Και για τον λόγο αυτό δεν μπορεί να πείσει τον ελληνικό λαό να εμπιστευτεί και πάλι την τύχη του στον ΣΥΡΙΖΑ.
Αντιθέτως, η Νέα Δημοκρατία απέδειξε, για ακόμη μια φορά στην μακρά ιστορία της, ότι είναι το κόμμα που σε κάθε κρίση καταφέρνει να ανοίγει νέους δρόμους για την πατρίδα.
Γι’ αυτό και πιστεύω ότι θα είναι αυτή που θα εμπιστευτούν και πάλι οι πολίτες στις επερχόμενες εκλογές. Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια για πισωγυρίσματα.

Σας ευχαριστώ.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την αγόρευση του Μάξιμου Χαρακόπουλου στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://youtu.be/eoKoaWWBfpU