Αθήνα, 20 Φεβρουαρίου 2024

 

Συνέντευξη

Μάξιμου Χαρακόπουλου

στην ΕΡΤ Λάρισας 98 3 fm

και τον δημοσιογράφο Άρη Ψύχα

 

Καλημέρα κύριε Χαρακόπουλε, ευχαριστώ που είστε σήμερα μαζί μας.

Καλημέρα! Εγώ ευχαριστώ για την πρόσκληση.

Κύριε Χαρακόπουλε, είναι το θέμα της ημέρας βεβαίως η κάθοδος των τρακτέρ. Έχουμε να πούμε πολλά σε σχέση με την επικαιρότητα. Είχαμε και τη συνέντευξη χθες του Πρωθυπουργού, όπου έχουν σταλεί μηνύματα από τον κύριο Μητσοτάκη προς τους αγρότες, αλλά θέλω να ξεκινήσω από κάτι άλλο. Περισσότερο με την ιδιότητα του πολιτικού επιστήμονα και του έμπειρου κοινοβουλευτικού άντρα, πόσο κρίσιμο για να μην χρησιμοποιήσω τη λέξη επικίνδυνο είναι για τη λειτουργία της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας αυτή η ανυπαρξία της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Το βάζω σε σχέση και μετά τις τελευταίες εξελίξεις βεβαίως στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.

Πράγματι είναι ένα μεγάλο θέμα, ποτέ άλλοτε στα μεταπολιτευτικά τουλάχιστον χρόνια, που μπορούμε και τα παρακολουθούμε, δεν υπήρχε αυτό το έλλειμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε τόσο κατακερματισμένη αντιπολίτευση. Δεν θυμούμαι Βουλή με 8 κόμματα αντιπολίτευσης εντός του Κοινοβουλίου, με τέτοια πολυδιάσπαση, με τέτοιο κατακερματισμό, τόσο αδύναμη αντιπολίτευση. Αυτό δεν είναι καλό αναμφίβολα, δεν υπάρχει ισορροπία στο πολιτικό σύστημα. Κάθε κυβέρνηση χρειάζεται ισχυρή αντιπολίτευση, να την ελέγχει προκειμένου να είναι και η κυβέρνηση καλύτερη. Διότι άλλως υπάρχουν περιθώρια και για εφησυχασμό και για ολιγωρίες, για αλαζονικές συμπεριφορές, και αυτά δεν βοηθούν τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Μπορεί να βγει έτσι τετραετία εννοώ, εντάξει, προφανώς για τη Νέα Δημοκρατία δεν το συζητάω, θα ήθελε να υπάρχει μια δυνατή αντιπολίτευση. Είναι κατανοητό, αλλά, βγαίνει έτσι τετραετία;

Σας είπα ότι και τη Νέα Δημοκρατία δεν την βοηθά να μην υπάρχει αξιωματική αντιπολίτευση. Νομίζω και για κάθε κυβέρνηση είναι καλό να υπάρχει μια ισχυρή αντιπολίτευση, γιατί λειτουργεί ανταγωνιστικά και την κάνει να είναι σε μεγαλύτερη εγρήγορση, να είναι καλύτερη, να υπολογίζει κάθε της πράξη. Έτσι, νομίζω, είναι προς το συμφέρον αφενός του δημοκρατικού πολιτεύματος, της κοινωνίας, αλλά και της ίδιας της κυβέρνησης, να έχει ισχυρή αντιπολίτευση, να νιώθει την ανάσα της αντιπολίτευσης. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τίποτα, δηλαδή είναι το απόλυτο χάος μετά τον Μητσοτάκη. Είδατε, έγινε και μια ενδιαφέρουσα ημερίδα, εκδήλωση, η οποία προκάλεσε τριγμούς και στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ, με τη συμμετοχή και εκπροσώπου της Νέας Αριστεράς με το ερώτημα «Απέναντι στον Μητσοτάκη ποιος;». Δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος, βέβαια, που μπορεί αυτή τη στιγμή να σταθεί απέναντι στον Μητσοτάκη, είναι το απόλυτο χάος.

Πολλοί εκτιμούν ότι ίσως δρομολογηθούν στον χώρο αυτό, τέλος πάντων, διαδικασίες μετά τις ευρωεκλογές, αλλά αυτό είναι ένα θέμα το οποίο θα το δούμε, εάν βεβαίως επιβεβαιωθούν.

Εγώ θα το έλεγα μακάρι για την λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Είχαμε την περασμένη εβδομάδα την ψήφιση του νομοσχεδίου. Επανέρχομαι στα γνωστά θέματα, είστε από τους βουλευτές που εξαρχής είχατε τοποθετηθεί, εμείνατε,  παραμείνατε σε αυτή τη θέση. Η εκτίμησή μου, ασχέτως τώρα, πόσο κάθε πολίτης στέκεται στο περιεχόμενο του νομοσχεδίου, αναγνωρίζει μια σταθερότητα. Αλήθεια, τώρα που είμαστε μια εβδομάδα περίπου μετά, πώς εισπράττετε από τον κόσμο αυτή η στάση;

Κοιτάξτε, ο κόσμος αντιμετώπισε θετικά τη δική μου στάση, αν κρίνω από τα μηνύματα, τα τηλεφωνήματα -έχουν σπάσει τα τηλέφωνα στο γραφείο-  τα μηνύματα στο κινητό, τους πολίτες που συνάντησα το σαββατοκύριακο που είχαμε και πολλές εκδηλώσεις. Αλλά, εντάξει, το ζήτημα αυτό, όπως ξέρετε, διαπέρασε όλα τα κόμματα τελικά. Ήταν ένα θέμα που ήλπιζε η αντιπολίτευση, ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι δημιουργεί εσωτερικά ζητήματα μόνον στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, στη λειτουργία της κυβέρνησης. Γιατί είχαμε και μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου και Υφυπουργούς, οι οποίοι διαχώρισαν τη στάση τους έναντι του νομοσχεδίου. Είδατε ότι εν τέλει το 1/3 της κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ απείχε, άρα διαφώνησε με τη στάση του κόμματος έναντι του νομοσχεδίου, ενώ είχαμε επιμέρους ζητήματα ακόμη και στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ένα θέμα το οποίο προκάλεσε έντονη συζήτηση, υπήρξαν έντονες αντιδράσεις. Η πλειοψηφία της κοινής γνώμης, όπως καταγράφηκε στις έρευνες κοινής γνώμης, στις δημοσκοπήσεις, ήταν αντίθετη στον γάμο, πόσω δε μάλλον στην τεκνοθεσία. Αναπτύχθηκαν επιχειρήματα, νομίζω ότι η ομιλία του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά έθεσε το πλαίσιο του όλου ζητήματος σε σωστή βάση. Δεν υπήρξε ούτε κάποια υποχρέωση της χώρας έναντι οδηγίας, κανονισμού της Ε.Ε., ούτε υπήρξε κάποια καταδίκη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ούτε θεωρείται δικαίωμα η επιθυμία των ομόφυλων ζευγαριών να συνάπτουν πολιτικό γάμο ή να έχουν τη δυνατότητα τεκνοθεσίας σήμερα, και αύριο μάλιστα και με παρένθετη μητέρα, καθώς θεωρείται δεδομένο ότι από τη στιγμή που κάποιος θα προσφύγει -αν και δεν προβλέπεται στο νομοσχέδιο- στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, σίγουρα θα δικαιωθεί. Η χώρα θα καταδικαστεί και θα αναγκαστεί να φέρει διορθώσεις στη νομοθεσία…

Πολιτικά κλείνει εδώ το θέμα πιστεύετε για τη Νέα Δημοκρατία; Γιατί σας άκουσα προχθές σε μια κομματική εκδήλωση στα Φάρσαλα νομίζω να λέτε μια προτροπή να μην εκφράζεται πικρία.

Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, υπάρχει ενόχληση στη βάση της Νέας Δημοκρατίας αυτή την ώρα. Αν αύριο στήνονταν οι κάλπες, δεν έχω αμφιβολία ότι αυτή η πικρία θα καταγραφόταν. Έχουμε μπροστά μας, όμως, πάνω από 90 ημέρες. Θα επιμείνουμε να καταδείξουμε στους πολίτες πόσο σημαντική είναι αυτή η εκλογική αναμέτρηση που έχουμε για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αντιμετωπίζεται, συνήθως, αυτή η εκλογή για το Ευρωκοινοβούλιο πολύ χαλαρά. Πολλοί θεωρούν ότι είναι μια ευκαιρία να στείλουν μηνύματα. Ξέρετε ότι καταγράφεται μεγάλη αποχή σε αυτές τις εκλογές σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όχι μόνο στην Ελλάδα. Αλλά νομίζω ότι με αφορμή και τις αγροτικές κινητοποιήσεις, κύριε Ψύχα, κατανοούμε πια ότι σημαντικές αποφάσεις που επηρεάζουν την καθημερινότητα,  τη ζωή μας, λαμβάνονται στις Βρυξέλλες. Άρα καλό θα είναι να έχουμε όσο το δυνατόν πιο ισχυρή φωνή, πιο ισχυρή παρουσία στο Ευρωκοινοβούλιο, προκειμένου να επηρεάζουμε τις αποφάσεις που λαμβάνονται εκεί. Δείτε, δηλαδή, τι έγινε με την ΚΑΠ, που τώρα ήρθε στο προσκήνιο με αφορμή τις κινητοποιήσεις των αγροτών.

Βεβαίως, τώρα ανοίγει ένα θέμα με τον τρόπο συγκρότησης των ψηφοδελτίων, ενώ εντάξει, πάμε να ψηφίσουμε, ποιους στέλνουμε; Διαβλέπω ότι πάλι θα έχουμε ένα μείγμα.

Αυτή η συζήτηση δεν είναι καινούργια, και παλαιότερα ξέρετε…

Δεν είναι καινούργια, προφανώς.

Παλαιότερα ξέρετε ότι η εκλογή για το Ευρωκοινοβούλιο γινόταν χωρίς σταυρό, γινόταν με λίστα. Μάλιστα, θεωρήθηκε ότι η δυνατότητα να επιλέγει ο πολίτης τον ευρωβουλευτή που επιθυμεί θα δημιουργήσει μεγαλύτερη συμμετοχή στις εκλογές και τέλος πάντων δεν μπορεί ο αρχηγός ή ένα κονκλάβιο να αποφασίζει για τη σύνθεση του ευρωψηφοδελτίου. Όμως είδαμε στην πορεία ότι και η δεύτερη άποψη, η επιλογή, δηλαδή, με σταυρό προτίμησης σε μια ενιαία περιφέρεια -όπως είναι η χώρα- και αυτό πολλές φορές έχει αρνητικές όψεις, υπό την έννοια ότι οι celebrities, οι άνθρωποι του θεάματος, του ποδοσφαίρου, μπορεί να είναι πιο δημοφιλείς, πιο γνωστοί...

Ναι, ναι.

Και να επιλέγονται αυτοί και όχι οι άνθρωποι, οι οποίοι μπορούν να έχουν τις γνώσεις και την εμπειρία και τις δεξιότητες να προσφέρουν περισσότερα, με γνώση του ευρωπαϊκού περιβάλλοντος, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει η απόλυτη αλήθεια, ούτε στη μία, ούτε στην άλλη εκδοχή της εκλογής. Καλό θα είναι, λοιπόν, από τη στιγμή που καταλήξαμε στην άποψη ότι οι πολίτες με σταυρό θα επιλεγούν -και εγώ γέρνω περισσότερο προς αυτή την άποψη- όμως, είναι σημαντικό τα κόμματα...

Και κάπου εκεί άνοιξε και η συζήτηση.

Να είναι πολύ πιο προσεκτικά στην κατάρτιση των ψηφοδελτίων, να μην ενδίδουν στον πειρασμό βάζοντας πρόσωπα που απλά είναι γνωστά, που έχουν μια αναγνωρισιμότητα γιατί προέρχονται από τον χώρο των media ή του θεάματος γενικότερα, γιατί αυτό το πληρώνουμε. Δεν θέλω να μπω σε ονοματολογία, αλλά η σύνθεση η  προηγούμενη εξέθεσε τη χώρα…

Και κάπου εκεί…

Είχαμε ανθρώπους οι οποίοι παραπέμφθηκαν, ζητήθηκε η άρση των ασυλιών των, εξέθεσαν τη χώρα. Δεν ήταν η καλύτερη σύνθεση και αυτό δεν βοηθάει την πρόοδο των εθνικών μας ζητημάτων και το διεκδικητικό πλαίσιο που η χώρα μπορεί να βάζει εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Έτσι είναι. Το ψήφισμα, στο Ευρωκοινοβούλιο μια και ήρθε η κουβέντα πάντως, εκθέτει και αυτό τη χώρα.

Κοιτάξτε, αναμφίβολα δεν ήταν μια θετική εξέλιξη. Αρνητική εξέλιξη είναι. Το ζητούμενο είναι ότι έρχεται παραμονές ευρωεκλογών. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα είναι το ισχυρότερο εντός του Ευρωκοινοβουλίου. Η Νέα Δημοκρατία είναι από τα ισχυρότερα, αν όχι το ισχυρότερο κόμμα εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του ΕΛΚ, και ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας για του λόγου του αληθές μαζί με τον επικεφαλής του αδελφού κόμματος στην Πολωνία που προΐσταται ο κύριος Τουσκ, είναι αυτοί που προτείνουν ξανά την κυρία φον ντερ Λάεν για τη θέση της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Για αυτό και σας λέω ότι είναι πολύ πιθανό, υπό την επήρεια αυτού του κλίματος, του προεκλογικού, να στοχοποιήθηκε η χώρα. Αδικείται αναμφίβολα η εικόνα της Ελλάδος, δεν μπορεί να δημιουργείται η αίσθηση ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει ελευθερία του τύπου…

Να υπάρχουν ζητήματα στο κράτος δικαίου…

Ναι, ότι υπάρχει ζήτημα με το κράτος δικαίου. Άλλωστε, είναι πολύ νωπή η κατάταξη του Economist που δείχνει ότι αναβαθμίζεται η θέση της χώρας όσον αφορά την ποιότητα της δημοκρατίας. Ενώ το σημαντικότερο σε όσον αφορά την Ε.Ε. και τα όργανά της είναι η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία αναμένεται, και πιστεύω ότι θα δείχνει μία βελτίωση και πάλι όσον αφορά το κράτος δικαίου στην Ελλάδα. Ξέρετε, κάνω μια παρένθεση τώρα, επειδή την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο υπηρέτησα ως Πρόεδρος της Επιτροπής παρακολούθησης των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, υπάρχει μια τέτοια επιτροπή στη Βουλή, η οποία στην περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, επί προεδρίας της κυρίας Κωνσταντοπούλου στο Κοινοβούλιο κυρίως, ήταν εν υπνώσει. Αυτή η επιτροπή λοιπόν, όταν ανέλαβα Πρόεδρος επιχείρησα και την επαναδραστηριοποίησα. Και προκειμένου να μη γίνεται μια φιλολογική συζήτηση απλά στις συνεδριάσεις, κάλεσα τον τότε πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, τον κύριο Χαλκιά, και του είπα ότι όλοι συμφωνούμε, ότι η εικόνα της Χώρας αδικείται με τόσες καταδίκες και τόσες προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που να φιγουράρει μαζί με την Ουγγαρία, τη Ρωσία ή την Τουρκία και ότι κάτι πρέπει να κάνουμε. Και αφού συμφωνούμε όλοι να μην μείνουμε σε διαπιστώσεις. Ζητήσαμε, λοιπόν, τότε από τον κύριο Χαλκιά, από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, να προχωρήσει με βάση τις συζητήσεις και τις παρατηρήσεις που κάναμε, στην εκπόνηση μιας πρότασης νόμου. Η πρόταση νόμου καταρτίσθηκε από τον κύριο Χαλκιά και τους συνεργάτες του στο ΝΣΚ, και υπογράφτηκε, με πρώτη τη δική μου υπογραφή, από τους βουλευτές που μετείχαν στην επιτροπή. Από την Νέα Δημοκρατία ήταν τότε ο κύριος Ρουσόπουλος, που είναι σήμερα Πρόεδρος του Συμβουλίου της Ευρώπης, η κυρία Μπακογιάννη, ο κύριος Στυλιανίδης, ο κύριος Καιρίδης. Από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν θυμάμαι ο κύριος Κατρούγκαλος και άλλοι. Από το ΠΑΣΟΚ ήταν ο πρώην πρωθυπουργός, ο Γιώργος Παπανδρέου, βουλευτές από το ΜΕΡΑ 25. Επιφύλαξη είχε διατυπώσει η κυρία Κανέλλη από το ΚΚΕ και δεν το είχε υπογράψει η Ελληνική Λύση. Έγινε μετά φανών και λαμπάδων η υποδοχή της πρότασης νόμου με εγκωμιαστικά σχόλια. Ήταν η πρώτη στα χρόνια ουσιαστικά της μεταπολίτευσης πρόταση νόμου που θα γινόταν δεκτή από την Ολομέλεια της Βουλής. Δυστυχώς, δεν εισήχθη ποτέ προς συζήτηση. Θυμούμαι ένα άρθρο του Στέφανου Μάνου στην Καθημερινή της Κυριακής με επαινετικούς λόγους για την πρωτοβουλία μου. Όπως σας είπα, όμως, δεν εισήχθη ποτέ. Επιμέρους ρυθμίσεις υπήρξανε τελικά από κάποια υπουργεία, κυρίως όσον αφορά στο «ένδικο βοήθημα», δηλαδή τη δυνατότητα που έχει ένας έγκλειστος, είτε σε σωφρονιστικό κατάστημα, είτε σε κρατητήριο για τις συνθήκες κράτησης να μπορεί να προσφεύγει σε κάποια Ελληνική Αρχή διαμαρτυρόμενος. Μέχρι τώρα δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα και υπήρχαν καταδίκες. Αλλά η ουσία της υπόθεσης είναι, επειδή μιλούμε τώρα και για αναθεώρηση του ποινικού κώδικα και του κώδικα ποινικής δικονομίας και αυστηροποίηση των ποινών, οι φυλακές είναι συγκεκριμένες κύριε Ψύχα. Το να δίνουμε και τη δυνατότητα του ενδίκου βοηθήματος της διαμαρτυρίας αυτής…

Άλλο μεγάλο θέμα.

…ναι αποφεύγουμε κάποιες προσφυγές, έναντι του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και κάποιες καταδίκες της χώρας, αλλά σε δεύτερο βαθμό πάλι θα έχουμε προσφυγές και καταδίκες, γιατί θα κατατίθεται το ένδικο βοήθημα, αλλά δεν θα έχουμε σωφρονιστικά καταστήματα, τόσα που να έχουνε τη δυνατότητα να φιλοξενούν πολύ περισσότερους κρατούμενους από τη στιγμή που αυστηροποιούνται και οι ποινές.

Μια και το θέτετε, να πω ότι με όσους δικηγόρους μάχιμους έχω συζητήσει, όλοι είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί και προβληματισμένοι για την εφαρμογή του νέου ποινικού κώδικα. Οφείλω να το μεταφέρω. Είμαι σίγουρος ότι το ξέρετε.

Κοιτάξτε, τα ακούω όλα αυτά. Εγώ πιστεύω ότι οι ποινές πρέπει να εφαρμόζονται, να εκτίονται. Δυστυχώς, στην Ελλάδα έχουμε ποινές για ειδεχθή εγκλήματα, που στο τέλος είναι χάδι. Αλλά για να εφαρμόζονται και να υλοποιούνται, χρειαζόμαστε και σύγχρονα σωφρονιστικά καταστήματα. Άρα, λοιπόν, θα πρέπει να επενδύσουμε και σε αυτό. Ακούω το επιχείρημα από την εποχή του Πατροκοσμά να κάνουμε σχολεία και όχι φυλακές. Δυστυχώς, έχουμε μια έξαρση της εγκληματικότητας στη χώρα. Η Ελλάδα δεν είναι η Ελλάδα της δεκαετίας του ‘80 και του ‘70. Από τη στιγμή που άνοιξαν τα σύνορα, έχουμε και πάρα πολλούς μετανάστες και πολλά παραβατικά στοιχεία, δυστυχώς, μεταξύ αυτών. Δεν θέλω να ακουστεί κάπως, ξέρετε, ο λόγος αυτός, αλλά αν δείτε τα στοιχεία ποιοι είναι φιλοξενούμενοι, τρόφιμοι στα σωφρονιστικά καταστήματα, θα δείτε ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών δεν είναι ελληνικής καταγωγής. Είναι μετανάστες οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα, έχουν παραβατική συμπεριφορά. Προφανώς, η χώρα χρειάζεται και μετανάστες, ιδιαίτερα στον χώρο της εστίασης, χρειαζόμαστε εργάτες γης, χρειαζόμαστε και μετανάστες, αλλά θα πρέπει να έρχονται με την νόμιμη οδό, να ξέρουμε ποιοι είναι. Ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες, αλλά αυτό είναι ένα ευρύτερο ζήτημα συνολικότερα για την Ε.Ε.

Μεγάλο ευρωπαϊκό θέμα δεν είναι ούτε ευρωπαϊκό, είναι διεθνές, εντάξει.

Δεν θα σταματήσουν ποτέ οι ροές εξ Ανατολών προς τη Δύση, από αρχαιοτάτων χρόνων υπήρχαν αυτές οι ροές.

Έτσι, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι και η ιστορία των μεταναστεύσεων. Κάπως έτσι εξελίσσονται τα πράγματα. Και μια και πιάσαμε την κουβέντα περί Ευρωπαϊκών να πω ότι η κυρία Μέτσολα έρχεται σήμερα στην Αθήνα. Η Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Αυτή είναι μια ευτυχής συγκυρία θα έλεγα. Στις 12:00 η ώρα θα είναι η κυρία Μετσόλα , θα μιλήσει στην αίθουσα της Ολομέλειας, γιατί είναι μια κοινή συνεδρίαση πολλών επιτροπών. Θα είμαι εκεί πρώτα ο Θεός και είναι ευτυχής συγκυρία γιατί την ίδια ώρα έχουμε τους αγρότες όλης της χώρας, οι οποίοι κατεβαίνουν στην πρωτεύουσα και νομίζω ότι είναι πολύ χρήσιμο για να ακουστεί το μήνυμα κυρίως στις Βρυξέλλες.

Το λέτε αυτό, εδώ κι ένα εικοσιτετράωρο αυτή η γραμμή ακούγεται ότι οι κάθοδος των αγροτών των τρακτέρ στην Αθήνα, δίνει επιχειρήματα στην φαρέτρα της κυβέρνησης του πρωθυπουργού προς την Ευρώπη.

Έτσι είναι, γιατί ο πρωθυπουργός συνάντησε τους εκπροσώπους των αγροτών που βρίσκονται στους δρόμους στο Μέγαρο Μαξίμου. Εξήγγειλε κάποια μέτρα επιπλέον στήριξης και ανακούφισης του κόστους παραγωγής. Προφανώς δεν είναι αρκετά…

Συμπληρώνοντας ότι «μέχρι εδώ», συμπληρώνοντας ότι «μέχρι εδώ» δεν μπορώ  αλλά λόγω δημοσιονομικών.

Το επανέλαβε και χθες στη συνέντευξη που έδωσε στην κυρία Ζαχαρέα στο STAR ότι έξυσε τον πάτο του βαρελιού και περισσότερο από τις δυνατότητες που είχε. Από κει και πέρα, όμως, είναι πολύ χρήσιμο ότι γίνεται αυτή η διαμαρτυρία σήμερα των αγροτών στην πλατεία Συντάγματος, την ώρα που θα συνεδριάζει και η Βουλή με την Πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου. Χρειαζόμαστε να ακούγεται όσο περισσότερο η φωνή αυτή και στα θεσμικά όργανα της Ευρώπης, όπως το Ευρωκοινοβούλιο. Χρειαζόμαστε συμμάχους και κυρίως στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας, στο οποίο η Ελλάδα θα πρέπει να είναι επισπεύδουσα, να είναι πρωτοστατούσα, θέτοντας τα ζητήματα αυτά. Εμείς στον ευρωπαϊκό Νότο, έχουμε ακόμη πιο έντονα ζητήματα που αφορούν τους αγρότες μας, αλλά είδατε το πρόβλημα πια είναι πανευρωπαϊκό. Δεν είχαμε συνηθίσει τέτοιες εικόνες ευρωπαϊκού ξεσηκωμού, να βλέπουμε τρακτέρ στην πύλη του Βρανδεμβούργου, στο Παρίσι, στην Ιταλία, στην Ισπανία. Δεν υπάρχει ευρωπαϊκή χώρα στην οποία δεν υπήρχε κινητοποίηση των αγροτών και καταδεικνύει το ζήτημα που υπάρχει, που έχει να κάνει με το κόστος της λεγόμενης πράσινης μετάβασης. Προφανώς, όλοι κατανοούμε την ανάγκη να υπάρχουν πιο φιλοπεριβαλλοντικές καλλιεργητικές μέθοδοι, λιγότερα φυτοφάρμακα, λιγότερα εφόδια, άλλες καλλιέργειες. Αλλά το φιλοπεριβαλλοντικό αποτύπωμα δεν μπορεί να το μετρούμε μόνο σε επίπεδο γηραιάς ηπείρου και ιδιαίτερα σε επίπεδο κρατών μελών της Ε.Ε. Ο υπόλοιπος κόσμος, κύριε Ψύχα, δε λαμβάνει καμία πρόνοια. Ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Κίνα, ούτε η Ινδία, ούτε στην Αφρική. Επομένως δεν μπορεί από τη μια εμείς να βάζουμε τόσο αυστηρές προδιαγραφές, χωρίς να δίνουμε αντισταθμιστικά την ενίσχυση που πρέπει στους Ευρωπαίους παραγωγούς για την απώλεια εισοδήματος που έχουν. Και να θέλουμε να είναι και ανταγωνιστικοί έναντι παραγωγών τρίτων χωρών, που παράγουν με άλλες μεθόδους, και αυτά τα προϊόντα να μπορούμε να εισάγουμε και στην Ε.Ε. χωρίς δασμούς. Δεν γίνεται.

Μου θυμίζετε τη συζήτηση για την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, η οποία εξελισσόταν, προέκυψαν οι εξελίξεις στην Ρωσία, Ουκρανία. Ξαναγυρίσαμε. Μεγάλη κουβέντα όντως.

Αναμφίβολα, μεγάλη κουβέντα.

Ευχαριστώ πάρα πολύ.

Δεν ξέρω και τι θα γίνει και στην Αμερική. Αν έχουμε αλλαγή ηγεσίας και επανέλθει ο Τραμπ, όλες αυτές τις συζητήσεις, οι πράσινες συμφωνίες θα πάνε στις καλένδες.

Περιόδους αβεβαιότητας έντονης. Να είστε καλά. Ευχαριστώ πάρα πολύ για την συνομιλία και Χαρακόπουλε. Να είστε καλά.

Σας ευχαριστώ, καλημέρα.

Μπορείτε να ακούσετε τη συνέντευξη του κ. Χαρακόπουλου στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://youtu.be/NCYlHzhlBXY?si=dbD-3BijxNRQgAZh